Felsefi Akımlar

Felsefi akımlar, düşünce tarihinin farklı dönemlerinde ortaya çıkan, evreni, bilgiyi ve insanı anlama çabalarını farklı bakış açılarıyla ele alan yaklaşımlardır.

Rasyonalizm (Akılcılık)

önbilgi

Bilginin kaynağı olarak aklı gören felsefi akımdır. Deneyimden çok düşünmeye ve mantığa önem verir. Descartes bu akımın öncülerindendir.

"Düşünüyorum, öyleyse varım." – Descartes

Empirizm (Deneycilik)

önbilgi

Bilginin duyular aracılığıyla elde edildiğini savunur. Gözlem ve deney bu akımda merkezi yer tutar. John Locke, David Hume gibi isimler öne çıkar.

"Zihin, doğduğunda boş bir levhadır." – John Locke

Egzistansiyalizm (Varoluşçuluk)

önbilgi

İnsanın özünü kendisinin yarattığını, özgürlük ve sorumluluğun insanın temel yapısı olduğunu savunur. Sartre ve Kierkegaard öne çıkan isimlerdir.

"İnsan, kendi yaptığı şeydir." – Jean-Paul Sartre

Materyalizm

önbilgi

Her şeyin maddeye dayandığını ve düşüncenin de maddi süreçlerin bir ürünü olduğunu savunur. Antik çağlardan Marksist felsefeye kadar pek çok etkisi vardır.

"Varlık düşünceden önce gelir." – Karl Marx

İdealizm

önbilgi

Gerçekliğin temeli olarak düşünceyi veya zihni kabul eder. Platon ve Hegel gibi filozoflar bu akımın önemli temsilcileridir.

"Gerçek, ideaların dünyasındadır." – Platon

Realizm

önbilgi

Gerçekliğin zihinden bağımsız olarak var olduğunu savunur. Dış dünyanın insan bilincinden bağımsız, nesnel bir gerçekliğe sahip olduğunu kabul eder. Aristoteles ve Thomas Aquinas bu akımın önemli temsilcilerindendir.

"Gerçeklik, deneyimlenen dünyada bulunur." – Aristoteles

Natüralizm

önbilgi

Doğayı ve doğa yasalarını her şeyin temeli olarak kabul eden felsefi akımdır. Doğaüstü açıklamaları reddeder; bilimsel gözlem ve deneyle anlaşılabilen gerçekliklere dayanır. Auguste Comte ve John Dewey gibi düşünürler natüralizmi savunmuştur.

"Doğanın dışında hiçbir açıklama gerekli değildir." – John Dewey